we are women

Home » Het positieve domino-effect van alcoholvrij leven

Het positieve domino-effect van alcoholvrij leven

Het laten staan van alcohol geeft veel ruimte en vooral tijd voor andere dingen. Dat kunnen hobby’s, werk of sport zijn, het mooie is: dat bepaal je zelf. Het moment van drinken neemt tijd in, maar dat blijft als je de alcoholvariant swapt voor een 0.0 versie.

Waar je winst zit is de kater. Die is er niet meer. En die duurt anders – beetje afhankelijk van je leeftijd en hoe bont je het hebt gemaakt – vaak stukken langer dan het drinken zelf.

De positieve effecten van het niet drinken komen vanzelf. Zo eet ik gezonder. Ik hoef niet af te vallen, maar ook dan is gezond eten belangrijk. Ik kook gezond, bak regelmatig een bananenbrood en mijn kinderen gezond laten eten is voor mij een speerpunt.

Maar!

Op kantoor eet ik altijd een broodje kroket, gecombineerd met de lunch. Het broodje kroket is zeg maar het extraatje. Ik lukt me de meeste dagen niet om een Kinder Bueno te negeren en een goede verse pizza is voor mij ultiem comfort food.

Daarnaast eet ik heel braaf overnight oats, op vrije dagen bak ik bananenpannenkoeken, ik rooster zelf granola in de oven en na het sporten drink ik een eiwitshake. Ik denk dat ik de 70/30 regel best aardig toepas.

Vette cravings

Als ik dan gedronken had, dan kwam niet alleen die dag zelf, maar ook de dag erna de craving naar Mac Donalds of ander vet en zout eten. Na het werk wandelde ik regelmatig langs de Hema voor een hotdog of ik trok s avonds een zak chips open. Tijdens het borrelen moesten er altijd kaasstengels, bitterballen of andere lekkere vette snacks besteld worden. Zonder happen geen borrel.

Natuurlijk zijn er ook etentjes met goede wijnen en gezond en goed eten, allerlei gezonde borrelhappen, maar bottom line leidt drinken tot ongezond eten. Ik had ook standaard snacks en kazen in huis voor het geval er een lekkere fles wijn werd opengetrokken.

Trainen na de bevalling(en)

Na mijn tweede bevalling gunde ik mezelf een tijdje een personal trainer. Het was midden in een van de Corona lockdowns en ik trainde buiten met mijn PT Chelsea. Ik was dertig kilo aangekomen, maar ik kan je vertellen: met twee baby’s onder de één vlogen de kilo’s er werkelijk vanaf. Bij mij althans.

Op mijn stappenteller tikte ik makkelijk meer dan 10 duizend stappen aan per dag, IN HUIS. Mijn dag bestond eigenlijk uit het continu verplaatsen over drie verdiepingen.

Kom niet aan mijn borrel

Aangezien ik twee baby’s in een jaar kreeg, had ik al bijna twee jaar niet kunnen drinken. Met een paar gelukzalige weken tussen baby 1 en de zwangerschap van baby 2.

Chelsea kwam met het advies om de alcohol te laten staan. Maar, zei ze erbij, alcohol was niet het probleem, al het slechte eten waar alcohol toe leidt is het probleem. Ik gaf zeker geen gehoor aan dit advies, want ik zat net weer lekker te borrelen en daar moest ze vanaf blijven.

Nachtmerrie

Nu ik niet meer drink, vervallen ook al die ongezonde eetmomenten die direct te linken zijn aan de alcohol. Ik heb nog nooit zo weinig kaasstengels op als in de afgelopen tijd. Hoewel ze ook prima smaken bij een 0.0 biertje. Die momenten eet ik nu gezond(er).

Slaap is ook zo’n ding. In een andere blog vertelde ik al dat mijn man en ik drie jaar lang verschrikkelijke nachten hebben gehad met de baby’s. De grootste nachtmerrie is nu voorbij, hoewel ik nog steeds te vroeg op moet staan naar mijn mening en er echt nog wel regelmatig iemand bij ons in bed kruipt.

Het herstel van die drie jaar lang e-l-k-e nacht vijf tot acht keer je bed uit komen, is voor mijn gevoel nog in volle gang. Het is me zeg maar niet in de koude kleren gaan zitten. Van alcohol sliep ik altijd heel slecht en was ik vroeg wakker. Nu slaap ik (redelijk) volle nachten, eindelijk.

Magie of nostalgie?

Nog altijd ben ik super blij met deze 0.0 levensstijl, maar het knaagt soms weg achter in mijn hoofd. Een avond lekker doorzakken met vrienden of op boevenpad met mijn man, dat is toch wel waar alcohol een magische rol speelde.

En dan vraag ik me nu af: is dat wel zo? Zijn die avonden niet net zo leuk zonder alcohol, alleen ga je niet over je vermoeidheidsgrenzen (en nog heel veel andere grenzen) heen. Denk ik er wellicht te nostalgisch over.

Laatst had ik een verjaardag. Ik kende er bijna niemand en ik heb een topavond gehad, zonder alcohol. Ik had op zich best zin in een drankje, maar deed het niet. Vond het ook zonde om op te geven wat ik inmiddels had bereikt: twee maanden alcoholvrij. De volgende ochtend was ik ZO blij.

Floortje

Floortje Stroeve-Vink (1986) woont in Amsterdam met haar man, twee zoontjes en stiefdochter. Ze werkt als communicatiemanager bij een portfoliobedrijf, maar begon haar carrière als journalist. Dat schrijfgemis wordt nu opgevuld middels dit blog. In haar vrije tijd gaat ze vooral graag uit eten en naar reformer pilates, maar wil ook graag nog eens een boek schrijven.

More Reading

Post navigation

Leave a Comment

Leave a Reply